زبان لارستانی غنی از اصطلاحات و تعبیرهای ناب خوش آمد گویی و ترحیب است که کمتر به ان توجه شده است .این دسته از فراز های زبانی برای موارد دیگری مانند نفرین ها و دشنام ها نیز در زبان لارستانی فراوان است . انچه که در پی می آید بخشی از  این فراز های خوش آمد و ترحیب در گویش اوز ی است . مطمئنا در دیگر گویش های زبان لارستانی مانند این اصطلاحات نیز وجود دارد که همتی می خواهد تا آنها را جمع  آوری و دسته بندی وثبت کند . اینها بخشی از زیان لارستانی است که متاسفانه نسل جدید کمتر از آن می دانند و بیشتر از نظایر  رایج در زبان فارسی استفاده می کند . 

 

خَش اوند ِش

مروا شُز خُت

مروا شز پُس آوريت

مرواشُز خت/ بچ ُ باريات

طبق شادی اُ خرمی در آری

پیری برَسِش

جَی بد نِچش

خَش اوندش ؛ تخم ِ چَشُم روشن بو

پَی یَ گپ و پیر بِبی

الله که پیر ببش ؛ بلا تُس دور ب ِ

وَ خشی اُ وَ نَکی

مُروا شُز پُس آوریت

پَی یَ پیر ببی

مروا شُز مکّه چدَت

مرواشُز دُمَد یت

خسته ی غم نِبش

پیر ببش؛  صد ساله بِگرد ِش

دور تُز لو

چشم روشن بو

ببخچی … بخجیدم بَ جَدُت

دور گرد ِ

گپ وپیر ببش

وَ خَشی بخرش

وَ خَشی پره بکَنَش

خدا مُز آ نِسی

مروا شُز پُس آوروت

خدا تُز کپ بشنو ِ

خصالُش نِزُت مَهَ

تک عیشُت چار دستمالی برقصم

بختت سَوز ب ِ

وَ نَکی آ خونه چی

صد سال بخت و بچيات بب ِ

دل ِ بچم

شوت ت ُسِرَ زنده ب ِ

خدا شو دل هونسه

بلا تس دور ب ِ

جای باشو سوز آ ب ِ

نن َ اُ بچ تندرست بت

دست ِ نکی تُ هُنِسُم

دور از خون و مون همه ب ِ

قربون دلت خو ناراحت مک ُ

جان دلم والله

جی با  اُننت سوز آ بش

شادُت بِگَردام

بخو نوش جوت

خش وحلالوت ب ِ

خیر ببنش ننَ

خوم ت ُس ِ دری ده اُچُم

حق و حلالت

وَ خشی  اُچش

وَ خشی  واگردش

تُ سوار اسپ کنت  ؛ دور ِ کُل ِ موه  اُِت بِگرد ِنِت

دور شُز لو

نظر تُس دور ب ِ

آلهی که هر چی تو دل ِ ؛  شو برَسِش

پا قدوُمت خَش

قدم نو رسیده تو مبارک

کربونت ببم

کربون دلت

کربون چشت

دیده روشن بش

بلا گردوت بب ِ نن َ

دل موز تا نانی

شما زنده بی

سایه سر بچیات بش

صد ساله بگردش

خش دل و جو بش

خسته غم نبش

هیچ غامت نب ِ

خدا خوب اتبکت

خدا توز دل بشناو ِ

خدا بار غمت سُوَک آکت

خدا غم تز لی ِ دل واسی

مروا شوز سنتیت

لش و سبیل اُ یَ  سفید بکنی

رستگاریت وَ خشی ب ِ

زیر سایه ی با ننَ ساحل برسش

خدا تواهره یا مواهره

ارزونن نن َ اُ باش ب ِ

کربون چشه بدمیت

خدا مولو ننسش

عمر پیریت ب ِ

صبح و خشي واب ِ

خدا لي هسكه ننس ِ

داغت نبنام

مروا شوز بچیای باقیت

پلوی عیشت بخ رم

دوره ی خشی سره کنش

خدا اهل سعادت اتبكت

یک بخت و یک قضا بی

از پش و دست و پا نبش

جاش خالی نبه – کم و خالی نبش

مرواشوز ا ِ بهت َ

 وخشی ت ُز کربب ِ

وجوهونی هنی

مبارک وخشی ونکیت ب ِ

 و َخشی در آرش