سُرُدِ( سُرج ِ ) عَیش اوز

Sôrôde ( sôrôje ) a?yŝ

این سرود معمولا توسط زنان هنگام آرایش عروس خوانده می شود . و  به هنگام حنا بندان . قبلا که عروس را در منزل آرایش می کردند و به اصطلاح  اوز (لاله ) عروس را آرایش می کرد . در اتاقی که معمولا اتاق ( تارمه ) بود عروس و آرایشگر ربروی هم بر صندلی می نشستند و  آراستن عروس انجام می گرفت . زنان دو طایفه عروس  وداماد بر گرداگرد آنها حلقه می زدند و سرود می خواندند . معمولا نوعی رقابت برای دو طایفه هم مطرح بوده است و هریک سعی به خواندن بیتی در  بزرگی طایفه خود داشتند   . هر بار هم که بیت تمام می شد زنی می گفت: های شبا . و همه با هم – کل – می زدند .

 بانو رقیه نوشادی هفتاد و اندی سال دارد و زنی فهمیده و خود گنجینه بسیاری از نغمات قدیم اوز است . همراه دخترش خانم فاطمه گل کاریانی با هم این  نغمه را اجرا کردند . قسمت دوم – دف زنی – است که معمولا بعد از ظهر روز دوم عروسی در منزل عروس با حداقل 5 – دپزن – اجرا می شد و زنان با لباس محلی اوز با همه زیور الات و با آداب مخصوص می رقصیدند